Digitale steun in onzekere tijden

Op deze pagina worden foto’s, gedichten en korte berichtjes van parochianen geplaatst die elkaar een hart onder de riem willen steken.



29 april 2020De bronafbeelding bekijken

Hierbij een drietal bijzondere gedichten:



31 maart 2020

KOM GOEDE GEEST

De Geest leeft in ons midden, op flarden van een lied.
Een ademtocht, onzegbaar woord,
drijft ongeduldig onschuldig, wordt het wel gehoord.

Kom goede Geest, zoek mij, vind mij, raak mij.
Ik roep U aan, roept Gij mijn naam,
geef wijsheid in mijn bestaan,
in hart en hoofd en voeten.

De Geest geeft warmte aan ons hier,
zodat wij werken met plezier.
Krachten verborgen in ons,
talenten gaan leven.

Kom goede Geest, draag mij, troost mij, licht mij.
Ik roep U aan, roept Gij mijn naam,
geef wijsheid in mijn bestaan,
in hart en hoofd en handen.De bronafbeelding bekijken

Maar soms ontwaak ik uit een slaap,
vanwaar ik zie het voort gaan van de dingen, van de zinnen.
Het is de goede Geest, adem,
adem, verrijkt van inzicht, kracht en zinnen.
Ik weet geen weg, blijf nog staan,
en luister tot een Stem mij zegt op weg te gaan.

Kom goede Geest, vul mij, stuur mij, leid mij.
Ik roep U aan, roept Gij mijn naam,
geef wijsheid in mijn bestaan.
In hart en hoofd en voeten.

A.B. Terhorme



30 maart 2020

Dan vouw ik mijn handen

Dan vouw ik mijn handen.

Mijn armen zijn tekort, ik kan je niet bereiken.
Ook al zou ik je het liefst over je bol strijken. De bronafbeelding bekijken

Ik kijk je aan, moet je laten gaan.
Ik zie je pijn voel je verdriet, maar bereikbaar ben je niet.

Dan vouw ik mijn handen.

Dan vouw ik mijn handen.
God zal mijn woorden omvormen tot genezende kracht.
Die zal jou bereiken ook in de donk’re nacht.

Dan vouw ik mijn handen en noem opnieuw jouw naam.
Waar de deur gesloten werd, opent U toch een raam…..

Mijn armen waren tekort, ik kon je niet bereiken.
Ook al wilde ik je het liefst over je bol strijken.
Je kijkt me aan met een lach en een traan.

Ik vouwde mijn handen en noemde jou naam.
Waar de deur was gesloten opende U een raam.

Amen

(Aria)

Naam bekend bij redactie.



30 maart 2020


Een kaarsje

De bronafbeelding bekijkenEen kaarsje voor al die mensen 
die nu thuis zijn, stil en bang.
Een kaarsje voor al die mensen
die nu werken, urenlang.
Een kaarsje voor al die mensen
die nu vechten voor hun leven.
Een kaarsje voor al die mensen
die nu het maximale geven.
Een kaarsje voor al die mensen
die nu voor ons klaar staan.
Een kaarsje voor al die mensen 
die nu voor ons door het vuur gaan.

                                                            L.B. Langweer



28 maart 2020

HoopDe bronafbeelding bekijken

Alles komt niet van Hem vandaan,

maar alles komt wel bij Hem terecht,

op de een of andere manier.

O. Jaqer


De schaakspelers

De jonge monnik werd heen en weer geslingerd tussen zijn geloof in God en het onverwachte noodlot dat steeds de teugels van de gebeurtenissen in handen lijkt te nemen. In wiens handen ligt de wereld?

De monnik kwam er niet uit en vroeg het aan zijn leermeester.

De leermeester pakte een schaakbord, zette de stukken op en nodigde zijn leerling uit het spel te spelen. Na een tijdje zei de meester: ‘Zoals wij pionnen, torens, koningen en koninginnen verzetten, zo doen het lot en God dat ook. Zoals wij van tevoren niet weten wat de zet is die onze tegenstander zal doen, zo weten het lot en God dat ook niet.’

De leerling knikte. ‘Maar wie wint er dan?’

De meester antwoordde: ‘Het lot is een meester in het spel. Maar ik vertrouw erop dat hij speelt tegen een grootmeester van onovertroffen klasse.’

Uit “Verhalen van levenskunst”, Stephan de Jong

Naam bekend bij redactie.