EEN STUKJE GESCHIEDENIS
Al spoedig ná de overgang van 1580 (Reformatie of Hervorming) hadden de katholieken van Sloten een kerkhuis in het Achterom. Omstreeks 1696 werd Sloten een “statie” en afgescheiden van Woudsend. Gedurende de periode 1717 tot 1819 behoorde het bij de statie Balk en werd van daaruit de pastorale bediening verzorgd. In 1818 werd op het Harinxmabastion, op de plaats van de huidige kerk, een nieuwe kerk gebouwd onder auspiciën van het Ministerie van Waterstaat en met medewerking van de protestantse gemeenschap ter plaatse. De bouw van de kerk kostte fl. 3900, – .Hoewel men in Sloten altijd wel een priester bij de hand had gehad uit de omgeving, wilde men voor de nieuwe kerk toch graag een eigen pastoor. Een eerbiedig verzoek aan de vice-superior Mgr. Ciamberlani in Münster (waaronder Sloten destijds viel) werd het volgend jaar gehonoreerd. Bij het verzoek had men geschreven dat er best wat aan de man mocht mankeren, zoals een bochel of iets dergelijks.
De eerste pastoor van de nieuwe parochie in 1819, pastoor Johannes ten Brake, had een hazenlip en was daardoor vaak moeilijk te verstaan!
Rond 1850 werd de kerk versierd met nieuwe beelden van Maria, Jozef en de parochiepatroon Fredericus. Fredericus was een Fries van afkomst en bisschop van Utrecht van 820 tot 838, toen hij in Maastricht werd vermoord op last van keizerin Judith, de echtgenote van Lodewijk de Vrome.
De nieuwe kerk bleek echter uit een te smalle beurs opgezet te zijn en begon op den duur ernstige gebreken te vertonen. In 1933 kreeg de Friese architect Arjen Witteveen uit Leeuwarden opdracht een ontwerp te maken voor een nieuwe kerk met pastorie. Deze kerk, op de plaats van de oude, werd in de loop van het volgend jaar 1934 in gebruik genomen. Kerk en pastorie vertonen de typische stijl van Witteveen in die jaren en passen uitstekend in het milieu van het stadje Sloten en omgeving. De zadeldaktoren is goed van proportie en verfraait de “skyline” van de stad. Het interieur is afgedekt met een houten spitsbooggewelf, terwijl de gekleurde glas-in-loodramen er in alle eenvoud een rustige religieuze en intieme sfeer aan geven.
Het Hoogaltaar met tabernakel is van gedreven koper en evenals het Maria-altaar, ontworpen in het atelier van Brom te Utrecht. De kruiswegstaties zijn door Jaap Ydema van Blauwhuis geschilderd in een soort fresco-techniek.
Een eenvoudige koperen doopvont bevindt zich achter in de kerk. De klokken uit de toren werden in 1943 door de Duitse bezetter geconfisqueerd. In 1948 kwamen er één nieuwe klok, gegoten door Fa. Van Bergen in Heiligerlee, terwijl in 1961 door dezelfde firma nog twee klokken werden geleverd. Samen laten deze drie klokken het “Te Deum-motief”(mi-sol-la) horen.
Bij de ingebruikname van de Waterstaatskerk kwam er voor fl. 140, – een uit 1818 daterend huis- of kabinetorgel; het had één klavier, 13 stemmen, een handklavier, geen pedaal en een blaasbalg. Dit instrument heeft dienst gedaan tot 1873 en in dat jaar werd door Gebr. Adema te Amsterdam een nieuw orgel geplaatst. Door de vele gebreken kwam het buiten gebruik, werd omstreeks 1967 verkocht en ging men over tot de aanschaf van een elektronisch instrument. Dit voldeed slecht en dankzij allerlei financiële acties kon in 1970 een pijporgel worden overgenomen uit een kerk in Bergen op Zoom. Dit instrument van orgelbouwer Vermeulen uit Weert, bleek een uitstekende klank en prima geschikt voor deze kleine ruimte. In 2004 werd echter een orgel uit de orgelmakerij van Gebr. Reil uit Heerde aangeschaft. Het massief eikenhouten orgel werd, na bemiddeling door orgelkenner Jan Jongepier, overgenomen van een familie uit Joure.
De parochie Sloten werd tot 1981 bediend door eigen pastoors die hun domicilie hadden op de pastorie. De parochie werd gedurende de periode 1981 tot 1991 verzorgd door de pastoors van Lemmer en vanaf 1991 werd het een pastorale eenheid met drie andere parochies: Woudsend, Balk en Bakhuizen. De fraaie pastorie werd in 1986 verkocht. In 2012 kwamen de vier parochies, samen met de parochies van Joure, Lemmer en St. Nicolaasga, onder leiding van pastoor Henk Nota.
Bij de fusie van deze zeven samenwerkende parochies in Zuidwest Friesland tot één grote nieuwe parochie, de Heilige Christoffel-parochie, werden zes locaties opgericht en werd Sloten pastoraal en administratief ondergebracht bij de geloofsgemeenschap (locatie) van St. Nicolaasga. In de
St. Fredericuskapel vindt eens per zes weken een eucharistieviering plaats, worden Frysk oecumenische diensten (FOET) gehouden en de kapel blijft beschikbaar voor doop, rouw- en trouwvieringen.
Het interieur van de Waterstaatskerk in 1916 |
Het interieur in de nieuwe kerk, 1985 |
LIED TER ERE VAN DE H. FREDERICUS
Sint Fredericus Schutspatroon
zie liefd’rijk op ons neer;
Wees onze voorspraak bij den troon
van Jezus, onzen Heer.
refrein:
O heil’ge Fredericus
O heil’ge Fredericus
Op uw hulp vertrouwen wij,
sta ons altijd, altijd bij!
Bewaar der vaad’ren oud geloof
in Sloten onverlet;
Dat niemand ons de liefde ontroov’
voor ’s Heeren heil’ge wet.
Verleen ons hulp ten allen tijd
volharding en geduld.
In tegenspoed en bangen strijd
tot delging onzer schuld.
Bid om genâ, die sterkt en hoedt,
in ’t kampen met den dood;
Dat onze ziel dan tijdig voed,
het god’lijk levensbrood.
En leid ons allen na den dood
beschermend aan uw hand.
Uit s‘ levens tegenspoed en nood
naar ’t eeuwig vaderland.