Geschiedenis

De Kerk

De St. Odulphuskerk is in de jaren 1913-1914 gebouwd en is een driebeukige neogotische pseudo-basiliek met westtoren en is ontworpen door architect Wolter te Riele. Deze kerk is de opvolger van de kerk uit 1857.

Het schip van de kerk bestaat uit 4 traveeën, het koor uit één travee en een 3/6 sluiting.

Een grote boogopening verbindt het middenschip met de torenruimte waarin portaal en tribune voor koorzangers en het orgel zijn opgenomen.

In de koorsluiting en zijkapellen zijn 7 , in gotische stijl gecomponeerde, gebrandschilderde glazen aangebracht uit het atelier van Frans Nicolas uit Roermond.

Het in 1915 geplaatste neogotische hoofdaltaar komt uit het atelier van Friedrich Wilhelm Mengelberg, een gerenommeerd atelier voor kerkelijke kunst.

De compositie in het hoofdgewelf is bepaald door de compartimentering van de architectuur; in elk vak bevindt zich een afzonderlijke voorstelling. Het geheel geeft een verbeelding van de heilsgeschiedenis in de thema’s zonde, dood, verlossing en overwinning. De centrale plaats wordt ingenomen door een groot medaillon in de kruin van het gewelf met een afbeelding van het Lam Gods op de troon.

De beide schilderingen op de onderste wandvlakken van de koorsluiting vertonen elk een groep musicerende engelen. Aan de linkerkant staan tokkelende, fluitende en tamboererende engelen; aan de rechterkant zingt een koor met begeleiding van een orgel en strijkers.